vrijdag 1 juni 2012

De laatste spannende week van mijn buitenlands avontuur!


Dag lieve vrieden

Spijtig nieuws, maar dit is de allerlaatste blog die jullie nog zullen lezen. Geen paniek ik ben op zondag 3 juni weer in België, dan vertel ik mijn spetterende verhalen allemaal live!! J

Op vrijdag 25 mei was het mijn allerlaatste stagedag. Het was niet zo leuk om afscheid te nemen, want het was super om te mogen deelnemen van het Progress-team! Ik ga het zeker missen. Ik kreeg ook van het team een super mooie I love Suriname T-shirt en het boek: Ik geloof in jou! Ook kreeg ik een super mooie collage en super leuke teksten van de scholen. Het was een mooie, leerrijke en een interessante stage met een prachtig team! Bedankt voor de fijne tijd!

Na mijn stage had ik hier nog een weekje vakantie. Ik heb natuurlijk niet stilgezeten en weet je wat ik gedaan heb??

... ik samen met Lien 5 dagen op vakantie ben geweest naar Curaçao? Van zondag 27 mei tot en met donderdag 31 mei gingen we daar genieten en vakantie nemen.

... je in Curaçao altijd en overal kan geraken? Je zwaait aan de bushalte naar een klein busje en ze brengen je overal naartoe.

... hier een gratis shuttle is van en naar de supermarkt? Je belt, ze komen je ophalen, je doet je boodschappen en ze brengen je weer terug naar huis. Wat een service! Dit wil ik ook in België! J

... we logeerden in een kleurrijke en gezellige bed en breakfast? Moonz bed en breakfast is een aanrader voor iedereen.


... Curaçao een eiland is vol met mooie en kleurrijke huizen? Blauw, geel, groen, rood, oranje, ... je vindt er alle kleuren.


... de zee (oceaan) hier super helder is? Mooie blauwe zee en zalig om in te zwemmen.

... er vele prachtige witte stranden zijn? We zijn aan enkele  stranden gaan liggen: Mambo Beach, Jan Thiel Beach, Cabana Beach, enz.

... onze vakantie veel te kort was? We hebben ervan genoten en het vloog voorbij. Het was ZALIG

... we 2 stadjes, Punda en Otrobanda (betekent andere kant), bezocht hebben? Mooie huizen, vele winkeltjes, een marktje, ... het was fijn.

... 'Dushi' een veelgebruikt woord is in Curaçao? Ze gebruiken het voor de naam van hun hond, als de bewoners iets mooi vinden, enz.

... we onze persoonlijke gids en chauffeur hadden? De broer van Lien haar directrice uit de Kangoeroeschool woont in Curaçao. Via haar zijn we met hem en zijn vrouw in contact gekomen. Wanneer ze vrij waren, hebben ze ons iets van Curaçao laten zien.

... we met alle bewoners van de B&B een barbecue gehouden hebben? Het was heel gezellig en fijn om iedereen kennis te maken.

... we hier lekker gegeten hebben? We zijn samen met Ruben en Shirley (broer en zijn vrouw van Lien haar directrice) gaan eten bij For Nassau. Hoop op een berg met prachtig uitzicht hebben we heerlijk gegeten. Ook zijn we met de moeder van de baas van de B&B lekker gaan eten op het Wilheminaplein in de stad. En elke ochtend konden we genieten van een uitgebreid en lekker ontbijt.

... we zeeleeuwen, dolfijnen, haaien en vissen gaan spotten zijn in het Sea Aquarium? Het was mooi en leuk om dit alles eens te zien.

... ze in Curaçao Papaimentu, Nederlands en Engels spreken? We kennen enkele woorden zoals 'Bon dia' (goedendag) en 'Bon Nochi' (goedenavond). Het lijkt enorm hard op het Spaans. Gelukkige konden we overal terecht met de Nederlandse taal.

... het een zalige vakantie was? Puur genieten met een stralende zon in een heel mooi land.




Mi lobe you!! Tot 3 juni mijn lieve vrienden!

Tina, Xxx

P.S: Hier een kort overzicht van enkele foto’s. Heb er wel 100000 genomen, maar deze mag je steeds bij mij thuis komen bekijken!! :D Ik kijk er al naar uit om jullie allemaal terug te zien! J





dinsdag 22 mei 2012

Bigi Pan, Koninginnedag, BBQ, White beach en nog vééééééél meer!! :D


Hey iedereen!

Het is ondertussen weer een hele tijd geleden dat ik nog iets gepost hebt op mijn blog. Jullie zitten allemaal op het puntje van jullie stoel om meer te weten. Hier volgt dan ook een uitgebreider verslag over de afgelopen weken. Zet jullie allemaal klaar, maak het jezelf makkelijk en neem alvast een drankje! Zit je goed? Perfect!

Heel de periode heb ik hard gewerkt aan de handleidingen van ICT. Ik heb er momenteel 10 handleidingen geschreven. Ik ben zelf tevreden over het resultaat! Ik heb een handleiding geschreven over: Word 2007, Excel 2007 basis, Excel 2007 grafieken, Paint, Windows Movie Maker, Skype, mailen, Dorpbox, Powerpoint en een handleiding over de onderhoud van een computer.

Ook ben ik de hele periode al bezig geweest met de voorbereidingen van een workshop die ik samen met Hanne zal houden op donderdag 17 en vrijdag 18 mei. Spannend!! Hier gaan we alles presenteren en de leerkrachten + directies aan het werk zetten. Op deze manier ontdekken we of onze handleidingen goed en duidelijk zijn opgesteld! Dit is voor ons dus zeker heel spannend. Wij hebben de presentatie zo actief mogelijk gemaakt en normaal gezien zal er heel wat interactie zijn. Wij kijken dan ook al ongelofelijk hard uit naar onze workshop! Hierover schrijf ik later nog een blog over de afloop van de workshop!

Enkele uitspringende dagen of weekends:


Bigi Pan en Nieuw Nickerie!




Na twee weekjes rust stond er terug een trip op het programma. Deze keer ging de trip naar Bigi Pan en Nieuw Nickerie. Zaterdag 28 april vertrokken we met een leuke groep van 14 mensen met een busje aan café 't vat. Het beloofde een mooie zonnige dag te worden.

Onze eerste stop was in Groningen. De gids, Hendrik, heeft hier enkele interessante dingen verteld over de geschiedenis van Groningen. Nadien kregen we de tijd om iets lekkers te eten en drinken. Maar... niet alles verliep goed. Toen we net aankwamen in Groningen, roken we iets verbrand aan ons busje. De chauffeur vond dit ook niet normaal en is met het busje naar een plaatselijke garage gereden. Na een tijdje wachten, konden we terug vertrekken met een gerepareerd busje. Deze keer geen omgekantelde bus .

Van Groningen gingen we naar Wageningen. Even wat rondwandelen, enkele foto's nemen en terug in het busje.

Onze volgende stop was aan de zeedijk van Nieuw Nickerie. Onze gids vertelde meer over de tempel en over de geschiedenis. Verder genoten we van het mooie uitzicht en wandelden we langs het water naar het plekje waar we gingen lunchen.
Na de lunch reden we verder naar het bootje. Een treintje maken om alles in te laden en snel vertrokken we met het bootje naar Bigi Pan. Op een gegeven moment moesten we het bootje over een helling duwen. Dit kwam omdat we van de rivier naar het kanaal moesten gaan. Het was trekken en duwen maar snel konden we weer vertrekken.

In het beschermd natuurreservaat Bigi Pan zijn er veel vogels en die hebben we gezien tijdens het varen. Enig nadeel aan het varen was dat we gestoken werden door de muggen... Dit viel bij mij nog heel goed mee. Blijkbaar heb ik toch niet zo’n zoet bloed.

We kwamen aan op een open plek in het water met 4 paalwoningen. We zijn er: dit is Bigi Pan! Zo rustig en zo mooi! We hingen onze hangmat op en trokken iets warmer aan om vissen te gaan vangen in het water. We vaarden met het bootje naar een plek waar de vissers hun netten hadden gelegd. En ja hoor, ze hadden grote vissen en enkele krabben gevangen. Sommige onderons zijn wat zotter dan de anderen en ja hoor, je hoort het goed! Ik hoorde bij de zotte mensen! Met onze kleren aan sprong ik samen met Stijn, Carolien, Hanne en PJ in het water. Zalig was dit, met de kleren in het water, vissen vangen, zwemmen in het donkere op het Brokopondo meer! ZALIG was dit!!!

Terug bij onze paalwoning gingen we ons heerlijk douche, dacht dachten we dan toch! Onze luxe douche bestond namelijk uit: één kuip regen water met een afgesneden cola fles. Je schept zelf je water en giet dit over je hoofd! Tussen vier getimmerde houten muren, gingen wij ons douche! Wat was dit een avontuur, maar het klinkt gek, ‘de douche’ deed mij goed!  Daarna hebben we nog gezellig gebabbeld, spelletjes gespeeld, genoten en lekkere sauto-soep gegeten dan was het tijd voor gezellig te gaan slapen in de hangmat.

De volgende dag stonden we op met gietende regen. :-( Maar niet getreurd, de planning van de dag gaat nog steeds door.

We namen een stevig ontbijt, trokken onze bikini aan en vertrokken met het bootje naar ... het modderbad! Het was fantastisch om ons even super vuil te maken met de modder. Ik keek zo hard uit naar het modderbad en liet mij dan ook volledig gaan! Schuiven op de buik door de modder, loop wedstrijd in de modder, moddergevecht… kortom het was een festijn!!



's Middags stond er lekkere bami met kip op het menu. Na het eten pakten we onze spullen in en vertrokken we weer naar huis.

Het was een leuk en fijn en een modderig-weekend!

Koninginnedag (30 april)
Op 30 april was het Koninginnedag in Nederland en dit werd ook gevierd in Suriname. In de late namiddag maakten wij ons klaar om te gaan feesten. Na enkele zware regenbuien, werd het toch weer mooi weer in Suriname. Hanne, Lien en ik gingen als drie zotte trienen dansen en spelen in de hevige regen. Wat moet je anders doen als het giet in Suriname? Na het dansen in de regen, waste wij onze haren en trokken onze gepaste kledij aan voor Koninginnedag. We trokken onze oranje kleren aan en schminkten ons met een Belgische en Nederlandse vlag. Ik had hier nog een geel-oranje t-shirt gevonden in de kast en trok deze eerst aan. Stijn onze echte Hollander, vond dit niet kunnen. Het moest een volledig oranje t-shirt zijn, want zo mocht ik niet mee gaan feesten! Dat spikkeltje geel dat erin zat kon volgens hem echt niet. Heel grappig! Hij stelde dan wel voor om de kleuren van de Nederlandse vlag aan te trekken. Ik trok een witte broek, blauwe t-shirt en een rode trui aan! Perfect om ze te gaan feesten. Nog snel even de vlaggen op onze wangen schilderen en we waren er helemaal klaar voor! 

 

Eerst gingen we naar  Zus & Zo. Dit is een bekend restaurantje/bar waar vooral buitenlanders en studenten zitten. Voor deze avond was het niet Zus & Zo maar Koningin & Zo. Alles was versierd in het oranje en iedereen kwam ook verkleed in het oranje. Er was Surinaams-Hollandse stamppot, er was een optreden van een bandje, er was een DJ, er was een Surinaamse koningin en prinses, ... We hebben gedanst en gefeest. Het was héél leuk!

Het was een hele leuke oranje avond!



Dag van de arbeid (1 mei)
1 mei is het ‘dag van de arbeid’. Dit vieren ze ook in Suriname en ik moest vandaag dus niet naar stage. Onze huisbazin had ons op voorhand gezegd dat we die dag niet voor school mochten werken en dat we een barbecue gingen organiseren bij ons thuis. We mochten totaal niet werken. 
We hebben haar geholpen met de voorbereidingen en maakten ons klaar voor een gezellige avond. Onze vrienden kwamen tegen half 7 naar ons. Met z’n 14 zaten we gezellig in de tuin, we dronken iets en aten van de heerlijke barbecue. Het rundsvlees en kip werd gebakken op de barbecue en geserveerd met lekkere bami. Nadien hebben we ook nog lookbroodjes gemaakt en die waren ook lekker. Het bleef mooi droog weer en het was een gezellige avond. Met een volle buik ging ik slapen. Ik droomde nog verder over het lekkere eten!

White Beach (5 mei)





Op 5 mei vertrokken we (Hanne, Lien, Stijn en ik) op onze teenslippers naar White Beach = het witte prachtige strand!. Met onze strandzak sprongen wij op onze fietsen naar de bussen. De allereerste keer namen wij hier een bus in Suriname!

Hier startte dan ook onmiddellijk het avontuur. We namen plaats in de bus en wachtten... wachtten en nog eens wachtten... De bus vertrekt pas als hij helemaal gevuld is met mensen. Na een half uurtje wachten zat de bus eindelijk vol en konden we vertrekken. Allemaal dicht tegen elkaar, op de schoot, rechtstaan als iemand moet uitstappen (Ja, er is niet echt een gang in de bus.), doorschuiven, ... Het was een echte stoelendans! Ik startte vooraan in de bus en tegen het einde van de rit zat ik helemaal achteraan in de bus. Ik moest dan weer helemaal naar voor gaan om te kunnen uitstappen. Het was wel gezellig, want alle mensen hier praten tegen elkaar. Het was een hele ervaring en heel goedkoop. We zijn blij dat we eens een bus hebben genomen.



Rond de middag kwamen we aan op White Beach. Het was er stil... Dat vonden wij niet erg. Snel legden we onze handdoek op het strand, namen we een duikje in het water en begonnen we met zonnen. Niet veel later voelden we de eerste regendruppels. De eerste regenvlaag is op komst. We namen onze spullen en wachtten in een hutje tot het droog werd. Nadien konden we weer gaan zonnen.
Het was zalig om nog eens op het strand te zonnen en niets te moeten doen.

’s Avonds hebben we een mega pizza besteld en een filmpje gezien. De pizza heeft gesmaakt en op een rustige manier hebben we ons rustig dagje afgesloten.

De mis (6 mei)



Zondagochtend vertrokken we (Hanne, Lien en ik) vroeg met de fiets naar de stad om een misviering bij te wonen in de Sint Petrus en Pauluskathedraal. De Sint Petrus en Pauluskathedraal is de grootste houten kerk ter wereld en de kerk is mooi! Het houtwerk is echt prachtig om te zien! Het is een katholieke kerk en de misviering verschilt niet veel van een misviering in België. Enkele verschillen: de mis duurde 1 uur en 45 minuten, we moesten heel veel rechtstaan, er werd veel gezongen, de mensen liepen rond in de kerk om elkaar vrede te wensen, ...  Echt gek, de mensen liepen door elkaar om elkaar een hand te schudden.

We hadden een boekje met liedjes en probeerden mee te zingen. Ik herkende geen liedjes dus ik zong niet uit volle borst. Mijn zangtalent is niet goed dus ik bespaarde de mensen dit. We vonden het fijn om eens een mis bij te wonen in Suriname.

 

Fietsen naar Peperpot (6 mei)


Na de misviering vertrokken Lien, Hanne en ik met onze fiets richting Peperpot. Het zonnetje scheen hard en het was een mooie dag. Peperpot is een oude koffie- en cacaoplantage in het district Commewijne en vandaag de dag is Peperpot een natuurreservaat. We gingen met de veerdienst naar de overkant. Wat een super leuk avontuur. Ik moest hier wel even aan België terugdenken. Fietsen met mijn ouders, bootje nemen en in de natuur gaan fietsen. HEERLIJK!!

 Daar begonnen we te fietsen en zochten we de weg naar Peperpot. De ‘weg naar Peperpot’ hadden we snel gevonden, maar het natuurreservaat niet. De naam van de straat was echt letterlijk: ‘de weg naar Peperpot!’ We reden een beetje verloren, maar zijn er uiteindelijk geraakt. We kwamen aan bij de uitgang. AHaha, enorm grappig dus we hebben de omgekeerde tour gedaan.

En de normale inkom was bij ons de uitgang. Bij deze is het nog eens bewezen, stuur drie dames op stap en laat hen de weg zoeken! Het eindresultaat weten jullie al!

In het natuurreservaat hebben we 3.2 km gefietst tussen al de mooie natuur. Onderweg hebben we even pauze genomen om te eten. Zalig... eten in de stilte tussen de mooie natuur. Snel waren we aan het einde van onze fietstocht doorheen Peperpot en keerden we met de fiets terug naar huis.
Het was een leuke, fijne gezellige en een verschrikkelijke warme fietsdag!

   

Matu Eco Island




Op 12 en 13 mei vertrokken we gepakt en gezakt naar het Matu Eco Island. Het einde van de handleidingen waren in zicht en met de voorbereidingen van de workshop gingen we eerst volop genieten. Lekker, ontspannen op een luxe eiland! Dit hadden we echt wel verdiend!



Een dik uurtje reden wij met de auto en dan nog een uur met de boot op het Brokopondo meer richting het eiland! Wow, vanaf seconde één viel mijn mond open van verbazing! Zo’n prachtig eiland! Het eiland had zelf twee super mooie zwembaden! Heerlijk, zo’n mooi water! Het uitzicht was ook adembenemend!
Hoe zag het zalig, rustig, ontspannend,… weekend eruit:




DAG 1
1. Je wordt 's ochtends rond half 8 opgehaald door een taxi. In een busje met airco rijd je verder naar het stuwdam 'Afobakka' aan het Brokopondomeer.
2. Neem gedurende een uur de boot richting Matu Eco Island.
3. Geniet tijdens de boottocht al van de mooie natuur en het prachtige weer.
4. Je komt aan op een eiland waar je verrast wordt door al het moois en de luxe. Je voelt je precies in een prachtig hotel op een prachtig eiland.
5. Installeer je in je mooie kamer met een tweepersoons-stapelbed en een wastafel.
6. Ga een kopje koffie of iets fris drinken en een lekker stukje zelfgemaakte cake eten.
7. Trek je zwemkledij aan, smeer je in met zonnecrème en neem een frisse duik in het zwembad. Op het eiland zijn twee zwembaden aanwezig: eentje in de tuin (het midden van het eiland) en één aan de rand van het eiland aan het meer. Jammer genoeg stond het water van het meer al enkele dagen zeer hoog waardoor het zwembad niet proper meer was. Voor ons was dit geen probleem en wij genoten van de frisse duik in het andere zwembad.
8. Als lunch krijg je lekkere Sauto-soep. Je bepaalt zelf wat je allemaal in je soep doet en je kan er heerlijk van smullen.
9. De namiddag is volledig vrij. Rond half 2 vertrekt er een boot om te gaan vissen en om half 4 vertrekt de boot naar een strand. Wij kozen om naar het strand te gaan en daar heerlijk te zonnen en te zwemmen tussen kleine visjes.
10. 's Avonds wordt er gebarbecued en kan je lekker dineren. De frisse wind van het meer en het geluid van de golven maken de maaltijd compleet.
11. Na het avondeten is het voor iedereen een beetje relaxen, gezellig samen zitten, zwemmen, babbelen, spelletje spelen, .... tot je gaat slapen.

   

DAG 2
1. Je hoort het geluid van het water en je ziet het zonnetje schijnen. Je wordt wakker en beseft dat het een mooie dag zal worden.
2. Je neemt een stevig ontbijt: broodjes, ei, kaas, tomaat, pomme (Surinaams gerecht), koffie, thee, iets fris, ...
3. In de voormiddag ben je volledig vrij in je doen en laten. Je leest een boekje in de zon, je gaat schuilen voor de regenbui, je neemt nog een duik in het zwembad, je gaat iets drinken, ...
4. 's Middags eet je bami met kip en groentjes. Typisch Surinaams gerecht en heel lekker.
5. Na de middag is het helaas tijd om in te pakken. Je ruimt je kamer op en maak je klaar om het eiland te verlaten.
6. Rond half 3 vertrek je met de boot terug naar Afobakka. Het zonnetje schijnt dus je zorgt ervoor dat je beschermd bent.
7. Je ziet een grijze wolk in de verte afkomen. Geen paniek! De bootsman is hierop voorzien en heeft voor iedereen (bijna iedereen) een regenjas. Lien en ik hadden één jas voor ons beide en zorgden er op alle manieren voor dat we niet nat werden.
8. Aankomst bij Afobakka, boot uitladen, rugzak zoeken, taxi instappen, dag zeggen tegen iedereen, ...
9. Je stapt in de taxi en rijdt terug naar Paramaribo. Dit was het dan... ons mooie en rustige weekendje genieten op Matu Eco Island.
10. De taxichauffeur zet je veilig thuis af en dit betekende dan ook het einde van het prachtige weekend!

Helemaal uitgerust en met volle moed startten we de voorbereidingen van de workshop!

 

Workshop dag 1 + Feestbus
Workshop dag 1: scholenband ~17 mei
Vandaag ging onze eerste grote presentatie (workshop) door. Op de programma stond alles rond de scholenband. Hanne en ik maakte de workshop zo creatief en actief mogelijk. Het introduceren van de scholenhandpop. Wij lieten de leerkrachten zelf een vlaamse naam kiezen voor onze mascotte. We lieten ze kiezen uit een lijstje echte Vlaamse namen. Ze mochten ook zelf een naam bedenken. Wij hadden de volgende naam opgesomd: Herman, Sam, Niels, Seppe, Franske, Lucas en Thomas. We gingen over tot een stemronde: Herman, Niels en Sam kregen beide twee stemmen. Ook was er een nieuwe naam bijgekomen namelijk: SUBELG!

We gingen over tot een nieuwe stemming: we hebben een nieuwe naam voor onze scholenhandpop: Subelg!  Dit hadden wij helemaal niet verwacht! Het was voor ons heel verassend, maar vanaf nu zal onze mooie jongen Subelg heten.

Iedereen werkte zeer goed mee en we kregen heel wat positieve reacties van de scholen. Ook luisteren wij naar de verhalen van de scholen. Er waren al enkele scholen op bezoek geweest bij hun partnerland in België.

Met de feestbus door Paramaribo!
Donderdag 17 mei gaf Linda een afscheidsfeestje. Eerst werden we uitgenodigd op een drink en nadien mochten we mee op de feestbus. De bus reed rond doorheen Paramaribo en wij konden genieten en feesten! Het was heel leuk! We maakten het helemaal niet laat, want de volgende dag stond onze tweede workshop plaats.

Workshop dag 2 + Parelhuis
Workshop dag 2: ICT ~18 mei



Vandaag was het de tweede dag van de Workshop! Alles draaide vandaag rond ICT. Ik voelde mij helemaal in mijn nopjes en ik had er echt enorm veel zin in!

Ik overliep eerst met de leerkrachten de dagplanning en dan was het de beurt voor actie. Op een vrijdag voormiddag moet je actief zijn, zodat je je weekend direct goed kan starten. Ik leerde de leerkrachten eerst correct zitten en dit moesten ze heel de dag doen. We controleerden de scholen doorheen de dag en de winnaar kreeg op het einde een beloning! Ze deden echt heel goed hun best om een correcte zithouding te houden. Echt zo fijn om te zien! Ik ondersteunde dit ook met de afbeeldingen die ik op A3-formaat had laten printen.

Nadat iedereen goed zit, gingen we over tot een opwarming. Er stonden vier opwarmingsoefeningen op het programma. Als eerste maakten we onze polsen volledig los en daarna onze vingers. Nee hoor, nu gingen we eerst onze schouders en onze rug nog even opwarmen. Na enkele oefeningen vlogen we in onze opdracht en iedereen werkte hier zeer goed aan. De leerkrachten moesten een PowerPointPresentatie maken over hun school en over de Surinaamse cultuur. Deze presentatie kunnen ze dan gebruiken om door te geven aan hun partnerschool. Ze kregen een werkblaadje wat er zeker in de presentatie moest zitten. Heel de dag verliep zeer goed en vlot! Het was een zeer leuke tweedaagse worskhop! Ik merkte ook dat mijn handleidingen goed gebruikt werden en dat is natuurlijk enorm fijn! De vier maanden waaraan ik gewerkt had, werden dan ook beloond.
Parelhuis

Vrijdag 18 mei ben ik met Stijn, Hanne en Lien naar het Parelhuis geweest. Het Parelhuis is een weeshuis voor kinderen met HIV. Stijn is gedurende zijn verblijf in Suriname al elke week gaan 'spelen' met de kinderen. Ik wilde ook graag eens een kijkje nemen en mee gaan helpen. In het begin was het een beetje onwennig, maar al snel had ik de klik met de kinderen. Er werd vaak 'Tante Tina of Tante Tien, wil je met me spelen?' geroepen doorheen de kamer. Ik heb gepuzzeld, 'politie en diefje' gespeeld, getekend, voorgelezen, geluisterd naar verhalen, trampoline gesprongen,... Het was een super fijne ervaring om met de kinderen te spelen en hen mijn liefde te geven. De tijd vloog voorbij en we moesten al snel afscheid nemen. Moe, maar met een fijn gevoel keerden we terug naar huis.

We gingen nog niet volledig naar huis, maar we namen eerst nog een frisse duik in het t’ Zin. Dit is hier een zwembad. We kozen om daar s’avonds te gaan zwemmen en iets te eten. Na het zwemmen en na het eten was ik heel mooi. Ik legde mij neer op een bank met heerlijke zachte kussen en ik viel daar in slaap. Iedereen was moe en we vertrokken naar huis.

Berg en Dal!



Dit weekend ben ik op zaterdag 19 mei naar Berg en Dal geweest samen met Lien. Berg en Dal is een vakantieresort, maar ook een adventure resort. Samen met Lien ben ik de avonturier gaan uithangen. We vertrokken héél vroeg (5 uur opstaan) met het personeelsbusje naar Berg en Dal.


Eenmaal aangekomen, moesten we ons omkleden om met de kajak over de Surinamerivier te varen. We vaarden over de Surinamerivier en over de 'mamakreek'. Na mijn watersportkampen ging het kajakken enorm goed en het was kei fijn om dit te doen! Het was genieten van de mooie prachtige natuur om mij heen!

Na de kajak mochten we van de kabelbaan gaan. Alle beveiliging aan, helm op, handschoen mee en hup... naar het eerste platform. Onze gidsen legden alles heel goed uit en dan was het... GAAN! Het was super fijn en vooral ook genieten. Ik ging heel snel en ben er zelfs ondersteboven van af gegaan. Op mijn kop door de bossen, ZALIG, wat een superleuk avontuur!

 

In de namiddag hebben we gezwommen en gezond op Berg en Dal. Het begon jammer genoeg ook even te regenen, maar we konden gezellig schuilen in een hutje. Terug met het personeelsbusje naar huis en de trip zat erop. Het was een hele leuke dag en een toffe ervaring!

 



Nu is het nog even de afronding van de stage en daarna nog een weekje genieten van de warme zon op Curaçao! We vertrekken op zondag 27 mei en op de nacht van 31 mei op 1 juni vliegen we terug naar Suriname. Dan zal het nog even inpakken worden, een klein wasje en vertrekken naar België.

Ik kijk al enorm hard uit naar de week vakantie!

Mi lobe you! Bigi brasa en bigi bosi!

Nu kan ik wel al zeggen: tot binnenkort mijn liefste vrienden! Ik kijk al uit naar mijn terugkomst!

Tina, Xxx

zaterdag 21 april 2012


Avontuur avontuur avontuur!!!

'Avontuur begint in het avonduur!'
Met deze spreuk startte onze 4-daagse trip naar Apoera en Blanche Marie. Het was een trip vol avontuur in het avonduur!

Dag 1
Zaterdag 7 april vertrokken Hanne, Lien en de mamie en den Daddy (van Lien) en ik met een jeep richting Apoera. Na een half uurtje rijden, maakten we onze eerste stop in Lelydorp om even iets te kopen. Na ongeveer 5 minuten wilde Orlando, onze chauffeur, weer vertrekken. Hier start het hele verhaal van dé Jos (de jeep) en 5 toeristen.

Onze jeep wou niet meer starten: de pool van de batterij kwam los. Na een half uurtje konden we weer vertrekken nadat 3 mensen met 3 auto's, inclusief een deftige jeep, ons kwamen depanneren. Geen probleem, alles in orde! (Behalve dan de gigantische olielek, maar dit was blijkbaar normaal)


We zijn weg!

Na ongeveer 9 uur rijden met de jeep over hobbelige wegen kwamen we aan in Apoera. Onderweg zijn we even gestopt voor een plaspauze, lunch, hapje en drankje, om de benen te strekken, ...
Het duurde soms wel een hele periode voor we onze benen konden strekken. Ik kreeg toen het briljante idee om mijn benen gewoon uit het raam te steken!


 
We hebben continu door gereden en onze jeep niet stilgelegd. Anders start 'de Jos' niet misschien niet meer, dachten we.

Aangekomen in Apoera begon Orlando voor ons eten te maken. Wij konden ondertussen genieten van het mooie uitzicht op Brits Guyana.


Rond half 10 ’s avonds hebben we Dion, onze gids, ontmoet in Apoera. Meteen nam hij ons mee om 's nachts dieren te spotten in Apoera. We mochten boven op de jeep (onze Jos) zitten en hebben vele dieren gezien. Een leguaan, een slang, een kikker, een pad, ... Dion kon ze steeds voor ons vangen en wij konden met de dieren poseren voor een foto. We waren onder indruk hoe Dion zo'n kleine dieren in het donker kon spotten.


 

Dag 2
Lekker geslapen in de hangmat, lekker ontbijt gekregen van Dion en Orlando, mooi weer, ... onze dag kon niet meer stuk. We vertrokken met 'De Jos' vanuit Apoera naar Blanche Marie. We mochten terug op het dak zitten en genieten van het mooie weer. Ik hou er echt van om op het dak van de Jos te zitten. Hoe fijn is dat niet man!

'De Jos' was er helemaal klaar voor tot hij de brug tegenkwam. Het was niet zomaar een brug: een brug met hier en daar ‘enkele’ gaten. Dit zorgde voor extra spektakel en zeker omdat onze jeep zijn beschermplaat van de brandstoftank zo goed als verloor. Wat dachten jullie van dit te herstellen? Neen, hoor we reden gewoon al slepend door.

 


Tussen het rijden door zijn we ook gestopt in een oude hangaar die vroeger dienden om treinen te herstellen. In de donkere kamertjes zaten vele vleermuizen. Ook hebben we even gewandeld op wit zand langs de weg en bezochten we een Indiaans dorpje. Ook zagen we de sporen van een jaguar!



 Verderop de weg naar Blanche Marie rijdt 'De Jos' zich vast in de modderige bauxiet. Na vele pogingen en veel benzine, konden we na 30 minuten terug opnieuw verder rijden. Het begon te regenen, regenen, regenen, maar 'De Jos' was niet te houden. We vlogen verder door de hobbelige weg en we kwamen rond half 6 aan te Blanche Marie.

De regen hield ons niet tegen om er een gezellig avondje van te maken. Samen lekker eten, gezellig wat babbelen, spelletje 'weerwolven' spelen, enz. De tijd vloog voorbij en rond middernacht kroop iedereen in zijn hangmat.

Dag 3

In de voormiddag vertrokken we met een bootje naar de El Dorado-vallen. Daar konden we genieten van de watervallen en het mooie uitzicht. 

 

 



Nadien maakten we een wandeling naar DE Blanche Marie-vallen. Indrukwekkend! We werden er stil van, namen enkele foto's en genoten van het mooie uitzicht. Dit is té mooi voor woorden!!



Ondertussen werd de beschermplaat weer vast gebonden (met een stuk ijzerendraad) aan onze jeep en konden we vertrekken richting huis.
Het plan was om te stoppen bij een bakhuis met mooie uitzichten en te slapen bij mensen thuis in een dorpje. Na even rijden hadden we een klein ongeval voor.  De Jos rijdt zich vast op een serieuze bergop. We kantelden om en de jeep zat goed vast.

Dit was het begin van mijn hersenschudding. Ik vloog van de linkerkant volledig over Hanne tegen de rechterkant van de jeep! Dit kwam enorm hard aan en al snel werd ik helemaal bleek. Niet enkel ik had schade opgelopen, maar ook de Jos. Meteen uit de auto en onze ellende checken: band rechts achteraan was kapot en van de velg, de ontkoppelingspedaal stuk door een lek in de leiding en de pool van de batterij was weer los. 

Hier stopte voor mij het avontuur. Ik moest sneller terugkeren naar huis, want ik had mijn hoofd te hard gebotst. Voor mij was het nu voornamelijk rusten in een donkere kamer. Ik had geluk dat ik met een andere jeep met nog andere Belgen naar huis kon gaan! Iedereen in Suriname is enorm lief voor elkaar en ze brachten mij mooi naar huis.

                                         
                                        Vlak voor de hersenschudding...
Ontstaan hersenschudding

                                     
Het avontuur voor de andere bleef verder gaan… Dit noteer ik graag even voor jullie neer. J

Dion, Hanne, Lien en de ouders van Lien staken de handen uit de mouwen. Wat hebben de mannen gedaan: reserve wiel loskrijgen, de jeep opkrikken (dit was niet zo simpel waardoor ze met z'n allen dikke boomstronken zochten om eronder te leggen), wiel vervangen en slecht wiel terug onderaan de jeep bevestigen. Ondertussen begonnen ze de putten op te vullen met takken en te dagdromen over een nacht in de jungle.

Na ongeveer 3 uur en net voor het donker, was alles terug in orde. 'Alles' is veel gezegd. De Jos wou niet meer vooruit, maar wel achteruit. Dus moesten we ons achteruit bergop en laten bollen tot in eerste versnelling. Na een spannende rit zijn we eindelijk uit de modderige weg geraakt. Om alle stress te vergeten, heeft Dion voor ze nog een slang gevangen.

Vervolgens reden ze verder naar de slaapplaats. Het rijden werd meer stoppen, duwen en al rijdend inspringen. Tot ongeveer 1 uur 's nachts reden ze maximum in 2de versnelling over een hobbelige weg. Onderweg stopten ze even om onder een mooie sterrenhemel te eten. Ik lag ondertussen al lang in mijn bed in een mooie donkere kamer, zonder sterren.

Om 1.00 uur kwamen ze aan bij een boomzagerij. Daar dachten ze dat ze de Jos wel konden herstellen. Dit was blijkbaar weer niet het geval. De Jos weigert zich te laten helpen en 3 uur later waren ze terug op weg. Duwen, starten en maximum in 3de versnelling op weg naar huis.

Slapen deden ze om beurt in de jeep. Het plan om bij mensen thuis in een dorpje te slapen, viel in ’t water of misschien beter gezegd in de modder.

Hun prioriteit was om zo snel mogelijk ergens te geraken waar de jeep herstelt kon worden.
Om 6 uur kwamen we aan bij Witagron. Op de grote brug hadden we eindelijk bereik en konden we bellen om hulp. We namen de tijd om even te rusten en te slapen in de jeep. Mama, Hanne en ik vonden het spannend om naar het toilet te gaan op de brug en dat hebben we dan ook nog maar even gedaan. Nu dat we de kans eens hadden. ;)


Dag 4
Het werd licht en rond 8 uur vertrokken ze terug op weg. Ze zochten naar een rustig plekje langs de weg om even te ontbijten. Ze reden maximum in 3de versnelling en moesten nog steeds duwen en al rijdend inspringen. Na het ontbijt vertrokken ze richting een kreekje om ons eindelijk te verfrissen. Na een lange rit doet het echt deugd om in het water te springen. Ze waren bijna aan het kreekje tot onze reserveband kapot ging. De band was deze keer volledig kapot. Al een geluk dat het kreekje waar ze zich gingen verfrissen, maar 10 minuten verder rijden was. Anders stonden ze daar mooi in de zon op een dode weg...

De gids liep wat verder en kon zo een garage bellen. Ze genoten ondertussen van het frisse colagekleurde water. Rond kwart voor 3 kwam de garagist aan en hen redden. Hij had ook een lekkere roti meegebracht voor hun allen. De garagist en 2 anderen hebben er een ander wiel opgezet, de pool van de batterij vastgezet en aan de versnellingspedaal konden ze jammer genoeg niets doen. Dus moesten ze maar verder in maximum 2de versnelling. Even duwen en vol goede moed konden ze weer verder op weg naar huis. Nog 3 uur rijden en waren eindelijk thuis...

…Maar na 10 minuten rijden begaf de Jos het volledig. De aandrijving vooraan was afgebroken dus Jos was definitief kapot. De garagist werd terug opgebeld en wij mochten overstappen in een andere jeep. Met Josiane en chauffeur Orlando zijn ze verder naar huis gereden. Om 17.00 uur kwamen ze aan bij de Saramaccarivier. Daar hebben ze een collega van Orlando, een visboer, opgepikt. Ze moesten met 4 op de achterbank.

Het einde kwam in zicht. Een uurtje later kwamen ze aan te Zanderij, dronken ze een biertje en lieten ze ook Josiane achter. De collega van Orlando reed met Josiane terug naar de garagist en wij stapten over in Josefinne (een andere jeep). Eindelijk reden ze ook terug op asfalt richting ons huisje. 


Na een rit van 27 uur eindigde voor hen het verhaal… Om 19.00 uur kwamen ze aan in de Virolastraat. Al snel stonden ze rond mijn bed om te kijken hoe het met mij ging. Al slaperig en met boekende hoofdpijn zag ik ze en viel ik vrij snel terug in slaap. Oef, iedereen is veilig thuisgeraakt.

Dit was het verhaal van de Jos, Josiane en Josefinne ;).


Het was een trip vol avontuur dat we niet snel zullen vergeten! Hieronder nog enkele sfeerfoto's ;)

 

 




 


 


Mi lobe you!

Tina,Xxx