Back to basic + Brownsberg = 2 in 1!

Hey allemaal!

Voor ik jullie iets meer vertel over het spectaculaire, fantastische, meeste ongelofelijke, zalige uitstap. Vertel ik jullie even iets meer over mijn stage.

Wij worden beroemd! Op vrijdag 23 maart hebben ze ons gefilmd voor onze stage, wat vinden jullie daarvan? J Het beeldmateriaal gaan ze gebruiken voor de toekomstige stagiaires om zo een duidelijk beeld te geven van een stage in het buitenland. De filmploeg kwam uit België, Brussel van het VVOB. Het was eerst een beetje vreemd om voor een camera les te geven en daarna een interview, maar het was wel leuk. Ook de leerlingen vonden dit leuk en ze werkten flink mee. Ik ben al benieuwd naar het filmpje.

De andere dagen van de week hebben wij ons voorbereid en gewerkt aan de handleidingen. Ook ben ik langs geweest in Os Balona en enkele computer problemen opgelost.

Zaterdag 24 tot maandag 26 maart heb ik het meeste bangelijke trip beleefd! Van zaterdag tot zondag was het eerst back to basic! Leuk leuk, al vind ik het spijtig dat wij geen apen of geen kaaimannen hebben kunnen schieten, maar voor de dierenliefhebbers is dat wel fantastisch goed nieuws.

Stuwmeer - Brokopondo

Even een beetje geschiedenis:

Het stuwmeer is een groot meer dat gemaakt is om Paramaribo te voorzien van stroom. Om dit meer te kunnen maken hebben héél veel dorpjes hun biezen moeten nemen. Oorspronkelijk werden hen grote mooie huizen en dorpen beloofd, maar spijtig genoeg leven deze mensen nog steeds in barakken langs de kant van de weg. Bootjes die over het stuwmeer varen volgen meestal het treinspoor. Dit spoor is dan wel onder water, maar is de enige weg over het stuwmeer zonder bomen. (De bomen zijn wel dood, maar staan er nog, ze steken uit boven het water. best wel eng, het voelt een beetje doods aan!) 

Leuk weetje: Als je in de droge tijd over het meer vaart is er een grote kans dat je de kerk van de dorpen boven het water ziet uitsteken!

Normaal gezien gingen we op kaaimannen schieten, we stapten in onze boot, maar na een half uurtje merkte wij dat er iets niet klopte. De bootman, was zijn weg kwijt! Ja, helemaal verloren op het Brokopondo meer in het donkere. Er het was bewolkt, wind en geen sterren te zien… daar ging de oriëntatie. Na een hele tijd zagen we een lichtje in de verte! We dachten dat dit ons kampvuur was, maar het lichtje bleef veel te lang weg en het was veel te groot voor ons kampvuur. We kwamen aan in een dorpje en we vroegen daar de weg. We waren terug opgelucht en we dachten dat ze de weg nu wel wisten… NIET DUS! Al snel waren we de weg weer kwijt… Charlotte was ondertussen al heel de tijd bezig met onze boot leeg te scheppen, want anders liep die ook nog onder water. De moter die ook aan het protesteren was, veel regelmatig uit en de benzine die maar aan het korte was… De bootman en Ali (onze gids) waren aan het discuteren over de weg…

Er spookten toch al wat verhalen door ons hoofd, moeten we overnachten hier ergens waar we het niet kennen op een strand, wat als we stilvallen zonder benzine, wat als….  Na meer dan 2u, zagen we vuur!! WOW, vuur! Ons kampvuur! :D Wij waren allemaal zo blij dat we veilig aan de kant zijn geraakt! Wat was het leuk dat wij terug aan wal waren. Net op tijd, want de benzine was op. Oef, wat een avontuur. Spijtig dat we de kaaimannen niet gezien hebben, maar dit avontuur was nog spannender dan ooit! J

Na het kussen van de grond, gezellig rond het kampvuur en dan richting de hangmat. Lekker slapen en de andere dag trokken we opnieuw de jungle in. Het was knallen in de jungle! We oefende eerst op een plastic flesje. Yanka en ik hadden echt een volledig gat in het flesje geschoten. Bij iedereen lukte dit zeer goed en we gingen op jacht. Charlotte was als eerste aan de beurt, maar de vogel zat enorm hoog en hij is gaan vliegen van de luide knal. Alle dieren leven dus nu nog in alle rust in de jungle.

knallen in de jungle

Daarna zijn we met de bus doorgereisd naar Brownsberg! Slijkerige wegen, schuin omhoog, gevaarlijke bochten, naar beneden schuiven, slippen,… zijn we uiteindelijk boven geraakt. Het was soms wel even angstaanwekkend, want als het busje van de baan ging, lagen we een 10-tal meter lager… SPANNENDE RIT!

Met de bus door het oerwoud...

Het was meer dan de moeite waard! Wow, zo prachtig! Op maandag zijn we de watervallen gaan bezoeken. PRACHTIG! De Irene en de Leo-waterval is zo mooi! De Irene-waterval, valt het water in stukjes naar beneden. Bij de Leo-waterval, valt het water in één keer naar beneden.

Hol van een tarantula!

Kikker, precies een blad in het echt!

Prachtig, woorden schieten mij te kort om uit te drukken het mooi dit was! Ook zijn wij in de waterval geweest, man zo mooi, verkoelend, prachtig, leuk… dat dit was.

Irene-waterval!

Na heel wat voldoening trokken we weer naar huis. Dit was echt het meest fantastische trip ooit, met dankzij een zalige groep!

Love you all!

Kisses

Tina, X!